1 jaar Down Under

Het is alweer 1 jaar geleden dat we de stap naar Down Under hebben gemaakt, je kan wel stellen dat afgelopen jaar is omgevlogen. Na een eerste jaar hebben we besloten om hier nog maar een tijdje te blijven, het bevalt ons nog altijd zeer goed en hebben gelukkig geen spijt om Nederland in te ruilen voor Oz. We hebben er 10 jaar over gedaan om de daadwerkelijke stap te nemen. Als we het veel eerder hadden gedaan hadden we ons nog niet zo gemakkelijk aan de relaxte levenstijl kunnen overgeven. Het wordt allemaal wel geregeld alleen niet nu.

Het scheelt zeker dat we nog altijd heel veel contact met Nederland hebben, ging men vroeger emigreren, dan waren vaak de banden snel verbroken. Een brief sturen duurde een maand, nu een week. Skypen, sms’en, telefoon met de belknaller…allemaal een stuk makkelijker geworden tegenwoordig. En je kan iets makkelijker dan vroeger het vliegtuig pakken en bij elkaar op bezoek gaan.

Het is ook wel leuk om te zien wat voor verschillen er tussen Oz en Nederland zijn. Afgelopen maand was het klein chemisch afval dag. Nu was barometer tijdens de verhuizing gesneuveld, en was het kwik eruit gelopen. In Nederland komt hiervoor zo beetje de brandweer eraan. Nu had Vera de kwik in een flesje gedaan en afgegeven bij het verzamelpunt. Begonnen ze te lachen wat ze hier nu mee moesten. Wilde het flesje leeggooien en weer teruggeven. Hoezo Milieu…Ze hebben het net ontdekt, zonnecollectoren zijn toch heel lelijk; waterzuivering je gaat toch niet het wc water van je buurman drinken, nu smaakt het naar zwembad...( vroegur als onvervalst Rotterdams leidingwater).

Wat ons nog steeds goed bevalt weinig tot geen files, stress, lekker weer, mooie natuur, veel buitenactiviteiten BBQ enzo, relaxte levensstijl, lente, zomer, herfst en de winter, Wijngaard op 30 minuten rijden, bijna alles is goedkoper behalve bier. Benzine $1,40 dat is leuk volgooien; slurpie loopt wel 1 op 10.

Verdere verschillen wat in Nederland zeker beter was, maar waar we niet voor terug komen: service bij banken, openings tijden van winkels, AH, TV zenders met heel veel sport en weing wereldnieuws, sociale voorzieningen (nu 10 betaalde ziekte dagen), de onvoorstelbare afstanden. Geen ongedierte zoals kakkerlakken die door het huis vliegen of een kudde mieren in je wasdroger.

Op het werkfront is het ook anders, bazen staan hier echt helemaal aan de top, tegenspraak kennen ze niet. Wanneer de baas linksaf zegt, word ter niets gevraagd, ze gaan allemaal linksaf. Wel vervelend wanneer er Nederlanders rondlopen, die de baas erop attent maken dat je ook rechtsaf kan, en dat linksaf eigenlijk niet zo slim is. Ongehoord dus, maar goed bij Vera op de zaak kunnen ze er al om lachen. (heeft al 2 flessen wijn gewonnen met weddenschappen)

Maar goed het wordt zomer, en hebben onze eerste winter hier overleefd. In ons huis is beneden geen verwarming, afgelopen winter (juni-augustus) was het ‘s avonds echt berekoud hier ( 15 graden) . Een klein kacheltje stond aan, voor de rest dike truien en dikke pantofels aan. Gelukkig is de ergste kou alweer uit het huis, maar volgend jaar gaan we in juli/augustus toch iets ander doen.

Nu de lente aan het ontluiken is, zijn de wild flowers aan het bloeien geslagen, hele velden vol met bloemen, gewoon langs de kant van de weg. Alles staat er prachtig bij, er was dan ook de nodige neerslag gevallen in de winter. (nee de zon schijnt niet iedere dag hier, maar gelukkig wel meer dan in Nederland). Twee weken geleden zijn we ‘s morgens om 8 uur weggereden, en waren we ‘s avonds om 7 uur weer terug, 900 km gereden om de wildflowers te zien. Nu waren we al een aantal malen hier geweest, maar nog nooit echt alles gezien. Na 900 km konden we de wildflowers gelukkig van het lijstje schrappen, velden vol dus.

Op aanraden van vrienden hier, afgelopen week een rondje gaan lopen in een natuurpark hier vlak bij. Vera en ik daar ook naar toe, het was best pittig wandelen, alles ook hier mooi in bloei. Na een uur heuvel op, heuvel af, oplettend of er geen gladde glibbers over de zandpaden schuifelen, stonden we opens oog in oog met best een grote kangaroe. Weet niet wie er meer schrok, maar die kangaroe was sneller dan wij. Dat is dan wel weer leuk om zo een beest weg te zien huppen.

Gisteren kregen we telefoontje van 2 vrienden uit Tom Price, dat is zo een 1500 km naar het Noorden. Ze waren in de buurt, en kwamen een kopje koffie doen. Altijd leuk, tijdje zitten bijpraten, verhalen uitgewisseld. Ze waren hier naar toe gevlogen, en gingen volgende dag alweer terug. Zouden wel weer snel terugkomen, want ze moetsen de ute nog ophalen en terugrijden naar Tom Price. Een ute is een soort vrachtauto (een kleine) met een open laadbak. Nu wilde wij toch nog bij hun op bezoek, en daarom boden we maar aan om de ute terug te rijden. Nou, dat was snel geregeld, gaan we op vrijdag 3 oktober heel vroeg op pad met de ute naar Tom Price. Bellen ze 2 uur later op, zeg heb je nog wat plaats in de garage, hebben een bankstel gekocht bij Ikea, kan dat gelijk mee naar het Noorden.

Nu hebben we over bezoek niet te klagen gehad afgelopen jaar, harstikke leuk!
Komende tijd staan er weer redelijk wat bezoek gepland, vanaf komende maand zijn we zo een beetje volgeboekt tot Februari. Er is al een aanvraag voor zomer 2010! We moeten maar een B&B gaan openen, klandizie genoeg.

Voor de rest wat er komende tijd nog op de agenda staat : Perth Royal Show, Tom Price, Red Bull Air Race.
Tot zover dan, greetz vanuit Perth

Bert & Vera